Część rekonesansowa

Rzeka Stende.

Refleksje prowadzącego

Po pięciu latach powróciliśmy znów w dorzecze Irbe w północnej Kurlandii na Łotwie.

Wrażenia z poprzedniej wyprawy (impreza nr 1 w roku 2001) były opisane głównie słowami, więc dla odmiany, z tej będą głównie obrazami. Ale żaden ze środków wyrazu i tak nie jest w stanie oddać choćby znikomej części przeżytej rzeczywistości, a raczej fantastycznej nierzeczywistości.

Zanim co nieco zostanie po kolei opowiedziane, można w największym skrócie rzec, że impreza była wyjątkowa pod wieloma względami.

Po pierwsze, pogodę mieliśmy przez wszystkie dni wyłącznie słoneczną i upalną, a co więcej noce też były ciepłe. Takiej pogody nie pamiętam na żadnej imprezie w tej części Europy.

Po drugie, każdy dzień imprezy bardzo różnił się od poprzedniego – monotonii więc nie było.

Po trzecie, pierwszą batalię z nami wygrała Stende i musieliśmy odtrąbić zorganizowany czasowy odwrót.

Po czwarte, w kolejnej batalii to my byliśmy górą – pierwsi w historii kajakarze powyżej miejscowości Blazma.

Po piąte, mieliśmy bliskie spotkania z różnorodną fauną, nie wyłączając również tej drapieżnej baaardzo imponujących rozmiarów.

Po szóste, okazało się, że nad Irbe ani lasy nie są tak przepastne, ani pustka nie jest dostatecznie wystarczająca, aby łatwo można było się pozbyć własnej ślubnej małżonki.

Po siódme, akurat w tym roku Irbe wydłużyła swój bieg o 500 m, czyniąc swoje przepiękne ujście do Bałtyku jeszcze bardziej atrakcyjnym.

Po ósme, wszystkie balangi przy ogniskach były godne tego miana, nawet na tle naszych bardzo wysokich standardów. Jak wiadomo do tego potrzebny jest stosowny zestaw uczestników i nastrojów. Koktajle wspomagające są w tej sytuacji znacznie mniej istotne, choć i tych nie brakowało.

Po dziewiąte i ostatnie, po spływie powstała składanka zdjęć wielu ich autorów odpowiednio uzupełniona mapkami. Jest ona prezentowana dzień po dniu jako galerie zdjęć przypisane do poszczególnych dni imprezy: 2a, 2b, itd. Taki sposób prezentacji wymusiły środki techniczne udostępnione póki co administratorowi treści naszej witryny. Przy pisaniu słownych komentarzy i wspomnień były bardzo pomocne zapiski Zbyszka Tomaszewskiego z Poznania i przede wszystkim Wojtka Federowicza z Radomia.

W tym miejscu poza mapkami zamieszczono jedynie fotografię z dnia wyjazdu sprzed Dworca Wschodniego w Warszawie, nie licząc oczywiście fotografii tytułowej całej prezentacji.

Opis nawigacyjny został uzupełniony i rozszerzony.